ამ წიგნში ჩვეულებრივი გოგო ცხოვრობს, უზარმაზარი უბედურებებით და პატარ-პატარა ბედნიერებებით. გოგოს ამბავს კი სიკვდილი გვიყვება. ხო, აი ის სიკვდილი, ცელით რომ დადის და ჩვენს სულებს აგროვებს. თან ცას აკვირდება, რომ ყურადღება რამეზე გადაიტანოს.

ნეტავ, ვინმემ თუ იცის, როდის მთავრდება ბავშვობა?! მე მგონია, რომ ეს დრო ყველა ადამიანისთვის სხვადასხვაა; ზოგისთვის ადრე დგება, ზოგისთვის – გვიან; ვიღაცები პირდაპირ მოხუცებად იბადებიან, ვიღაცები – მთელი ცხოვრება ბავშვებად რჩებიან, მავანისთვის კი მუდამ არსებობს კარი, რომელსაც შეაღებ და მაშინვე შორეულ სიყრმეში ამოჰყოფ თავს…